Door Katja Slippens ... op
TOPsy onze Manchester terriër dame is een hele grote flinke hond, tenminste, dat denkt ze zelf. Ze is maar een klein hondje met een heel groot ego, zoals de meeste terriërs eigenlijk. Zo vond ze het nodig om onze 6-jarige Mechelse herder Dayzee de les te leren. Ze floepte mij voorbij de tuin in en begon tegen Dayzee tekeer te gaan. Dayzee negeert eigenlijk altijd dit gedoe van TOPsy, maar deze keer pakte de kleine flink uit en kon Dayzee niet anders dan toch maar reageren.
Erger voorkomen
Ik was er te laat bij om te voorkomen dat Dayzee TOPsy vastgreep aan haar nek en oor. Ze hield haar zo vast om te voorkomen dat TOPsy haar verder nog kon bijten. Op mijn beurt pakte ik zo snel als ik kon Dayzee vast aan haar halsband en hield haar omhoog. Zo kon ze geen kracht gaan gebruiken met haar voorpoten en gaan schudden of scheuren aan TOPsy, waardoor er meer schade zou ontstaan.
TOPsy hield nog even vol met Dayzee bijten, maar uiteindelijk gaf ze toe en kon ik Dayzee manen los te laten. Dat deed ze: TOPsy viel op de grond. Ik kon nog net voorkomen dat de kleine weer opnieuw in de in de aanval ging. Ze was woest, ze had pijn aan haar oor en had daar nog wel wat over te vertellen. Gelukkig kon ik Dayzee uit de situatie weghalen door haar in een andere kamer te zetten.
Toch maar even langs de dierenarts
Arme TOPsy, ze had duidelijk pijn, haar oor bloedde een beetje maar gek genoeg niet veel. Toch was het duidelijk, een ritje dierenarts was op zijn plaats. Een rode plek van 7 mm doorsnee was zichtbaar op haar oor. Belangrijk was om te checken of er nog meer schade was en of de huid verder om de wond nog goed vast zat. Gelukkig bleken de wonden niet door en door te zijn, wel waren er veel schrammen.
De dierenarts beoordeelde dat hechten niet mogelijk was omdat er te veel huid was verdwenen. Ze maakte de wonden goed schoon en deed er honingzalf op. Met ook nog een antibioticakuur namen we TOPsy weer mee naar huis. Wat een schrik hebben we gehad. Voordat we naar de dierenarts waren gegaan, had ik TOPsy al druppels op basis van Zwarte bes (Ribes nigrum), Madeliefje (Bellis perennis), Valkruid (Arnica montana) en Wijnruit (Ruta graveolens) gegeven, en om haar sneller van alles bij te laten komen ben ik daar de rest van de dag elk kwartier mee doorgegaan.
Herstellen van de schrik en schade
De behandeling van de wond was eenvoudig: tweemaal per dag voorzien van een nieuwe laag honingzalf. Om haar maag en darmen te helpen met de impact van de antibiotica gaf ik TOPsy dagelijks probiotica. Dat ging heel eenvoudig: je lost de aangegeven hoeveelheid op in een kommetje en geeft dat vervolgens aan de hond. TOPsy vond het zo lekker, dat ze het gewoon opdronk. Verder heeft TOPsy nog een aantal laser behandelingen gehad in deze periode.
Wond dicht
De gewone schrammen genazen al snel, maar het aangroeien van nieuwe huid duurt altijd iets langer. Wat is het toch wonderbaarlijk dat een lichaam gewoon nieuwe huid aanmaakt waar niks meer is. Bij TOPsy groeide de wond mooi naar binnen toe dicht en werd het korstje omhoog weggeduwd.
Nu zijn we 17 dagen verder en is het laatste korstje eraf gevallen. De wond is dicht en nu kan ik de honingzalf inruilen voor een goede lidtekencrème. Dit om te voorkomen dat er te veel littekenweefsel gaat ontstaan, waar geen haar op groeit. Dat zou toch jammer zijn van die prachtige grote oren van TOPsy.
Het herstel van het oor van 11 juni tot 10 juli 2020:
Leerschool
Voortaan zal ik nog beter op moeten letten met de heethoofdige kleine dame. Ze speelt en ravot veel met mijn andere Mechelse herder Ziva, maar de omgang met Dayzee vindt ze moeilijk. Dayzee negeert haar en dat communiceert volgens TOPsy niet goed. Soms willen honden onderling gewoon geen contact. Dayzee wil alleen contact met mij om te sporten, zelfs voor knuffelen heeft ze geen tijd. Ze is een werkhond en wil met rust gelaten worden door andere honden. Dat zal TOPsy toch echt moeten leren. Ik ben bang dat een eigenwijze terriër zoals TOPsy, de les van Dayzee nog niet goed heeft begrepen. We zullen goed op moeten blijven letten om te voorkomen dat er geen verdere ongelukken gebeuren.
Meer lezen over Katja Slippens?
Agility trainer en sporter Katja Slippens is al jaren een ambassadeur van NML health. Ze ondersteunt haar honden met producten van NML health. Tot corona roet in het eten gooide, gooide zij hoge ogen met Ziva en Dayzee op de Agility wereldkampioenschappen Mechelse herders. De jonge kleine Manchester terrier TOPsy is in training en staat te trappelen om aan haar eerste wedstrijden te beginnen. Onlangs heeft Katja besloten om met Ziva te stoppen met de topsport. De 10-jarige hond begint bij het springen klachten te vertonen. Katja: "Ik kies ervoor om haar dan nu uit de sport te halen zodat ze nog lang van een fijn en pijnloos pensioen kan genieten."
In de blogcategorie ambassadeurs vind je meer verhalen. Meer over Katja's haar achtergrond lees je hier.