Door San op
In haar holistische dierenpraktijk in het Limburgse Belfeld behandelt Eveline Hekkenberg sinds 1996 zowel paarden als mensen. Haar basis is de klassieke homeopathie, aangevuld met lichtacupunctuur, Lecher antenne en een scala aan andere therapieën. Een mens raakt nooit uitgeleerd, is haar devies. Ook integreert zij spiritualiteit in haar behandelingen. Bij Eric Laarakker van Den Hoek leerde zij de theorie en praktijk in het werken met supplementen, fytotherapie en connecties. Zij werkte enkele jaren voor hem. Momenteel volgt Eveline de opleiding osteopathie bij paarden. Als docente homeopathie voor dieren was zij tien jaar verbonden aan de Silverlinde en de ISPH, de International School for Professional Horsemanship.
Eveline: “Naast klassieke homeopathie maak ik ook gebruik van cranio-sacraaltherapie, myofacial release therapie, integratieve manuele therapie, acupunctuur met gebruik van licht, chakra - en aura therapie, bachremedies, kruiden en voedingssupplementen, schusslerzouten en de 7 connecties. Aangezien het dier de spiegel is van de eigenaar neem ik, indien nodig en met toestemming, ook de eigenaar mee in de behandeling.”
Eveline, jij hebt zoveel ervaring met (ook!) klassieke homeopathie, kun jij simpel uitleggen hoe dit werkt?
“Klassieke homeopathie is totaal anders dan moderne homeopathie. De moderne homeopathie kennen we van de flesjes die overal te verkrijgen zijn in apotheken en drogisterijen. Deze homeopathische middelen werken op de directe klachten zoals maagklachten of gewrichtsklachten. Een aantal middelen bij elkaar die specifiek voor één soort klacht werkt.”
“De klassieke homeopathie werkt totaal anders. Hierbij kijk je naar de totale mens of dier en niet alleen naar het symptoom. Je kijkt waar de klacht zijn oorsprong heeft. Is het een val of een trauma geweest of komt het door het verlies van bijvoorbeeld een veulen. Ik kom nu net bij een paard vandaan dat 4 jaar geleden haar veulen is verloren. Je voelt nog een verdriet bij het paard hangen. De eigenaresse voelt het ook heel duidelijk. Ze vertelde ook dat de merrie na het verlies een tijdlang depressief is geweest. Dieren leven in het hier en nu, maar heftige gebeurtenissen kunnen wel in het systeem blijven zitten. En uiteindelijk kunnen ze er wel klachten van ondervinden. Na het geven van een klassiek homeopathisch middel begon ze binnen twee minuten te gapen en te ontspannen en voelde je de emotionele lading wegtrekken. Zó snel kan klassiek homeopathie bij het juiste middel werken. Het werkt in op zielsniveau. De moderne homeopathie werkt meer op de oppervlakkige fysieke lagen in. Je moet deze middelen dan ook een paar weken minimaal innemen om ze te laten werken.”
Waarom hebben paarden zo’n relatief lage dosering nodig van fytotherapie en homeopathie?
“Paarden hebben in verhouding een veel lagere dosering nodig dan mensen. Dit komt omdat paarden hele sensitieve wezens zijn. Ze zijn een stuk gevoeliger dan mensen. Mensen kunnen nadenken en daardoor ook het genezingsproces van de middelen tegenhouden. Paarden reageren gewoon. Zij hebben geen gedachten die het genezingsproces kunnen verhinderen.”
Wat waren jouw eerste ervaringen met en herinneringen aan paarden?
“Mijn oudere zus tekende altijd paarden. Van haar leerde ik dat paarden leuk waren. Dus toen ik zes jaar was wilde ik al op paardrijles, maar helaas mocht dat pas op mijn elfde. Sindsdien was ik zo vaak als ik kon op de manege te vinden.”
“Hier maakte ik ook kennis met kruidengeneeskunde. Dat kwam door een ouder meisje die kamille plukte voor haar pony met koliek. Ik herkende meteen dat ik ook wilde leren hoe ik kruiden kon inzetten. Dat was in 1974 nog niet zo gangbaar. Pas toen ik 15 jaar was kwam ik in aanraking met studenten va de Academie voor Natuurgeneeskunde. Vanaf toen wist ik wat mijn weg zou worden.”
Wat is het ergste dat je ooit gezien hebt, wat maakte de meeste indruk?
“Een hoefbevangen paardje wat er echt niet meer bovenop kwam. Doorgaans is de behandeling niet zo moeilijk, maar soms lukt het gewoon echt niet. Dat is zóóó frustrerend als je ziet dat je niets kan betekenen voor zo’n paard.”
“Mijn eigen paardje was eigenlijk het meest heftigste. Die vond ik op een ochtend terwijl hij rondjes om z’n as draaide. Razende kolder. Uiteindelijk moest ik hem in Utrecht in laten slapen. Er bleek nog maar 19% van zijn lever te werken. Levercirrose door Jacobskruiskruid. Zo’n verlies is onverteerbaar.”
“Ook diepe indruk maakte een paardje met een verbrijzeld boven(achter)been. Hij was net 4 geworden. Had net de dag ervoor voor het eerst een zadeltje op gehad. Ik ben erbij gebleven tot het einde. Ik kan wel tegen dood, maar zo’n jong paard vol levenslust die ineens niet meer kan lopen en die zoveel pijn heeft… en je weet dat het einde verhaal is.”
Wat drijft jou, waar komt jouw passie vandaan en wat is jouw doel?
“Wat mij drijft? Geen idee. Ik vraag het mijzelf ook wel eens af. Het komt van diep. Toen ik jong was trok ik er vanzelf naar toe. Ik wist gewoon wat ik wilde. En dat verdwijnt ook niet. Het is gewoon het volgen van mijn gevoel en passie.”
“Mijn drang is om het geheim van het leven te leren kennen. Ik geloof zo in het zelfhelingsproces van het lichaam. En ik wil weten waardoor het aangestuurd wordt. Waar begint het? Het lichaam, het immuunsysteem, en dieper... de ziel, de bron, het bewustzijn. En hoe kun je het beïnvloeden zodat een persoon of dier weer kan genezen? Is het de bedoeling dat iemand beter wordt? Wat zijn de lessen? Wat willen de symptomen je vertellen? Dit is mijn leertraject en passie.”
Wat is volgens jou het grootste misverstand over paarden?
“Dat mensen denken dat paarden op stal horen. Ik weet dat het soms niet anders kan. Maar de meeste paarden horen gewoon het grootste gedeelte van de dag buiten te lopen. En dat paarden geen emoties zouden hebben. Hoezo? Wat denk je van angst, geïrriteerdheid, jaloersheid, boosheid, depressie… we zien het aan de paarden toch?”
“En verder: veulens die veel te vroeg te snel en te plots worden afgespeend. De impact hiervan op het veulen en de moeder is veel groter dan men beseft. Dit geldt ook voor castratie. De hormonale gevolgen voor de hengst zijn groot. Het beïnvloedt zijn persoonlijkheid. En dan heb ik het nog niet over de meridianen die worden doorgesneden en de gevolgen voor de huid en het bindweefsel. Ik behandel veel paarden die problemen hebben die ontstaan zijn door castratielittekens.”
Wat of wie vind je leuker om te behandelen: paarden of mensen?
“Vroeger wilde ik alleen maar paarden en andere dieren behandelen. Ik begreep mensen toen niet zo goed. Nadat ik de opleiding tot spiritueel therapeut had gevolgd, begon ik het beter te snappen en leuker te vinden. Nu vind ik het allebei even leuk om te doen. En het allerleukste is om paard en eigenaar samen te behandelen. De interactie tussen de twee is fascinerend. Ik krijg ook wel eigenaren die bang zijn om op hun paard te zitten. Na 1 of 2 consulten zijn ze vaak van hun angst af. Ik laat ze voelen hoe ze in hun eigen veiligheid kunnen zitten. Hierdoor voelt het paard zich ook weer veilig en kan het ontspannen. Omdat het paard zich ontspant geeft dat de ruiter ook weer vertrouwen etc. Wat ik dan doe is ze te laten voelen hoe het is om verbinding met zichzelf te hebben en daardoor ook verbinding met het paard te krijgen. Op een gegeven moment zie je ze samensmelten. Dit is zó mooi om te zien. Het paard kan dan ineens beter ondertreden, vanzelf.
Wat zou je paardeneigenaren willen meegeven?
“Plezier hebben met je paard is de basis. Ook als je in de sport wil presteren blijft het plezier van ruiter én het paard de basis. Een paard wat plezier heeft straalt. En dat is toch wat je wil in de sport? Als je gefocust blijft op prestatie, verdwijnt dit plezier. Ga lekker buitenrijden, het bos in, doe eens iets anders. Het zal de meeste paarden goed doen.”
