Door Irene op
Aevi is een door mij zelf gefokte IJslandse merrie. Haar moeder Tyra is mijn rijpaard en al heel vroeg nam ik Aevi mee naar het bos en de hei. Ze liep met haar 3 maanden lekker los achter ons aan en ruim een jaar is ze bij ons thuis opgegroeid voordat ze naar de ‘opfok’ ging in de fantastische IJslanderkudde van Marieke Weber van Vefgrund in Bentelo. Ik ging daar regelmatig op bezoek om te kijken hoe het met haar ging en startte daar toen ze 4½ jaar oud was met inrijden. Na een paar maanden nam ik haar mee naar huis en was het voor Aevi even wennen om weer in de oude kudde met haar moeder en de ruin Orri te zijn. Maar ze kunnen nu echt niet meer zonder elkaar.
Mugjes
Natuurlijk weet ik als geen ander het gevaar van suikerrijk gras en doe ik mijn IJslanders in het begin van het seizoen slechts voor heel korte tijd in de wei en bouw ik het langzaam op. Dat ging lang goed: ik mocht me gelukkig prijzen met drie paarden zonder eczeem.
Tot oktober vorig jaar. Een explosie van muggen hier aan het Naardermeer dreef de IJslanders en mij tot wanhoop. Ze zochten beschutting tegen de muggen in de schuilstal, maar werden wel gestoken. Aevi begon daarop al snel met schuren. Ik schrok me wild na drie dagen, toen ze zowat de oude stal omver schuurde en haar manen en staart behoorlijk gehavend waren. Natuurlijk ben ik direct gestart met supplementen. Activerende druppels die zorgen voor minder gevoeligheid en jeuk. En natuurlijk een supplement voor de suikers in het gras. Aan de buitenkant een jeukstillende spray die goed te gebruiken is bij Staart en Manen Eczeem.
Helaas het kwaad was al geschied. En nog erger, ook toen de mugjes weg waren bleef Aevi schuren. Mijn collega noemt dit een Pavlov-reactie: al het gezoem van één mugje of de gedachte eraan kan leiden tot schuren. Gevolg is dat Aevi nu half februari 2018 nog steeds een kale kont heeft en manen die meer passen bij een Fjord dan bij een IJslander.
Ze zeggen wel eens ‘het huis van de schilder staat het slechtst in de verf’. Dat geldt ook een beetje voor mij. Genoeg producten op de plank en adviseren aan anderen gaat me goed af. Nu nog therapietrouw blijven voor mijn eigen paard. Ik ben dan ook begonnen met een kuur om de organen te prikkelen en ondersteunen zodat afvalstoffen beter het lichaam kunnen verlaten en de werking van de organen optimaliseert voor allemaal, Ook geef ik ze al dagelijks een supplement om de suikerspiegel in balans te houden over het voer met een scheutje IJslandse visolie. 
Het positieve effect hiervan op de schuurplek is duidelijk zichtbaar.