Door San op
Maaike van Schie heeft een goedlopende praktijk als holistisch dierenarts voor paarden. Zij is een dierenarts met veel ‘extra’s ‘. In 2006 studeert zij af als paardenarts aan de Universiteit van Utrecht. De eerste jaren gaat zij aan het werk in verschillende eerstelijns praktijken. Als in 2008 Maaike haar eigen paard krijgt met ernstige (gedrags-)problemen beseft zij dat dit paard regulier niet geholpen kan worden. Via Astrid van der Ploeg van Dressuurnatuurlijk komt Maaike in contact met dierenarts Annika ten Napel. Haar werkwijze triggert Maaike om zich verder te ontwikkelen en door te studeren.
In 2009 volgt Maaike een 2- jarige opleiding tot veterinair chiropractor bij de FES (Focus on the Equine Spine). In 2013 doet zij vervolgens de veterinaire acupunctuur-opleiding van de IVAS, en leert zij meten met de Lecher antenne en connectie sensor. Daarnaast doet zij lange tijd ervaring op in haar werk bij Holistische praktijk voor dieren Den Hoek in De Bilt.
Maaike en ik ontmoeten elkaar voor de wei bij de paarden. Het is mooi om te zien hoe zij zelfs tijdens het gesprek de paarden observeert. Hier zie je een echte paardenvrouw. ‘Wat vind jij het leukste om te doen?’ is een van de vragen die altijd het eerst in mij opkomt bij iemand die zichzelf zo breed ontwikkeld heeft.
Maaike vertelt...
“Paarden komen vaak pas bij mij als zij al een traject doorlopen hebben van reguliere, eerstelijnsbehandelingen. Dat is aan de ene kant jammer, want een enkele eigenaar is dan al zo lang bezig dat zij ongeduldig worden. Aan de andere kant, dat ‘puzzelen’, het uitzoeken, samen met de eigenaar en dan resultaat boeken, dat vind ik mooi!”
De meeste klanten vinden de weg naar de praktijk van Maaike via-via, doorgestuurd door andere enthousiaste (ex-) klanten. Dat maakt dat men vaak wel open staat voor ‘anders denken’. Maaike: “Ik benader de issue anders dan de meeste artsen: waar komt die peesblessure vandaan, wat is de oorzaak, hoe is het ontstaan? Want het probleem behandelen en snelle verbetering zien is leuk, maar zonder aanpak van de oorzaak dan zal het zeker terugkomen.
Maaike vertelt…
“Als eerste kijk ik naar de conformatie/bouw, houding en het bewegingspatroon van het paard zoals een chiropractor doet. Daarna bekijk ik het paard met het oog van de acupuncturist. Bij een peesblessure ondersteun ik uiteraard ook de leverenergie en ondersteun ik met de bouwstof MSM. Maar ik check bij bewegingsproblemen ook of er intern een oorzaak is. Bijvoorbeeld als er iets met de blindedarm (aan de rechterkant) aan de hand is, kan een paard linksvoor bewegingsproblemen ontwikkelen door compensatie. Maar ook maagproblemen zijn van grote invloed op het bewegingsstelsel.”
Over de inzet van supplementen…
“Supplementen ondersteunen wel degelijk een behandeling. Ik zet ze in als het nodig is om de oorzaak van een probleem aan te pakken en/of duurzaam herstel te ondersteunen. Ik probeer daarbij altijd rekening te houden met de eigenaar. Vaak wil je het liefste iemand in één keer helpen en niet te veel dure middelen inzetten om de eigenaar kosten te besparen. Het is lastig daar balans in te vinden.”
Nu Maaike nog uitsluitend in haar eigen praktijk werkt, ziet zij de paarden in hun omgeving. Hoe staan ze, wat zijn de omstandigheden, hoe gaan ze om met hun eigenaar?
Een successtory…
“Een van de casussen waar ik het meest trots op ben is die van Doeke. Een mooie fries die al heel lang last had van hoofdschudden en irritaties aan het hoofd en de neus. Hij kon eigenlijk nog amper buiten staan, zeker niet wanneer er veel wind was en de eigenaresse kon hem niet meer rijden. Dit paard had heel veel (reguliere) onderzoeken, therapieën en allerlei behandelingen gehad. Door niet op te geven en te blijven puzzelen en hem uiteindelijk met neuraaltherapie en fytotherapie te behandelen is het goed gekomen. Na twee jaar hoofdschudden kan hij nu weer heerlijk buiten staan en buitenritten maken.”
“Een ander recent geval waar ik best trots op ben is het paard waarbij ik constateerde dat ze een tekenziekte onder de leden had. Er wordt door de reguliere dierenartsen vaak een beetje lacherig gedaan over het feit dat wij diagnoses stellen met behulp van onder andere de Lecher antenne. Over de ziekte van Lyme wordt ook regelmatig beweerd dat een paard dat niet kan krijgen. Het woord kwakzalver wordt ook nogal eens in de mond genomen. Ik ben heel blij dat de diagnose die ik bij dit paard had gesteld werd bevestigd door het bloedonderzoek dat de reguliere dierenarts daarna heeft gedaan. Het mooist is uiteindelijk dat deze merrie enorm is opgeknapt en van een afgesloten, gedeprimeerd dier weer hersteld is naar het krachtige paard dat het ooit was. Dat is voor mij als dierenarts geweldig om mee te maken.”
Maaike: ‘Vergeet de voeding niet onder de loep te nemen…'
Behalve de training en het harnachement kijkt Maaike bij klachten zeker ook naar de voeding. Ruwvoer is daarbij heel erg belangrijk, omdat het het grootste aandeel van het voer inneemt. De vraag is dan ook vaak of er al eens een ruwvoeranalyse is gemaakt? Bij veel paarden die bijvoorbeeld hoefbevangen worden ondanks dat zij niet op de wei staan, blijkt het ruwvoer veel suikers te bevatten. Ook blijkt vaak dat hooi met weinig eiwitten en energie voor oudere paarden minder geschikt is. Krachtvoer en supplementen bekijk ik ook en stem dat af op het individuele paard. Waar er nog niet zo lang geleden eigenlijk altijd sprake was dat paarden teveel krachtvoer kregen, is het tegenwoordig soms ook juist zo dat (ook veel te dikke) paarden een tekort hebben aan noodzakelijke voedingsmiddelen, zoals bepaalde vitaminen, mineralen en aminozuren.
Niet alleen bewegingsproblemen intrigeren Maaike, ook (chronische) huid- en luchtwegproblemen vindt zij een grote uitdaging. Hierbij combineert zij haar eigen kennis en ervaring in de samenwerking met andere behandelaars als de hoefsmid, tandarts, zadelmaker en trainer. Het liefste zou Maaike zien dat ook reguliere dierenartsen meer de samenwerking zouden zoeken.
Maaike: “Met samenwerking bereik je het meest! Chiropractie en een holistische benadering kunnen een welkome aanvullende behandeling zijn in de reguliere praktijk bij paarden.”