Door Anoniem op
Terug kijkend op een verhaal van vorig jaar..
Het is in de eerste week van december 2014 begonnen, nadat Sally door haar achterbenen zakte. Het leek op een beroerte. Bloeduitslagen waren niet goed.
Daarop is er een echo gemaakt waarop te zien was dat de lever en de milt ernstig zijn vergroot. Er is toen een leverbiopt genomen. De uitslag van de patholoog was Cushing, maar de dierenarts vond dit niet overeenkomen met het algemene ziektebeeld en heeft toen een specialist in Cushing geraadpleegd.
Deze was eveneens van mening dat het geen Cushing kon zijn. De uitslag van de patholoog liet ook geen kanker zien. De enige optie was toen een MRI maken. De afspraak in Gent was al gemaakt, maar gezien de leeftijd van toen bijna 14 jaar en haar algehele toestand heb ik in samenspraak met de DA besloten om dit niet meer te doen.
We dachten eerst niet eens dat ze de kerst nog zou halen. Ze had toen regelmatig ondertemperatuur en was erg sloom en afwezig. Ook verdacht de DA haar net als ik iets van in de hersenen (tijdens haar jaarlijkse enting/controle een jaar daarvoor had ik al gevraagd of ze dement zou kunnen zijn) Ik kon toen niet exact zeggen waarom ik dat dacht, maar je kent je hond en je ziet dan ander gedrag. Je kunt er niet echt je vinger op leggen.
We waren dus van mening Sally geen plezier meer te doen met allerhande onderzoeken. Gezien de vraag: als ze uit de narcose komt, hoe komt ze eruit en vinden ze iets, kunnen ze dan nog wel wat voor haar betekenen. Op zich hadden we ons dus neergelegd bij het feit dat ze niet lang meer zou hebben.
Dus weer volledig terug op de reguliere medicatie en de instelling "we maken er nog een leuke tijd van".
Toch bleef het aan me knagen en na zoeken op het internet kwam ik iets tegen over een eiwit dat zich stapelt in de hersenen en een kenmerkent iets daarvan is de brokkelige lever. (Amyloidose). Weten doe ik het niet, maar het leek wat op wat Sally had. Ook stond er toen iets bij over Choline.
Omdat ik in eerste instantie verse voeding ben gaan maken die goed is voor de lever (met info van een prof in Utrecht), gaf de prof aan dat ik een aanvullend vitamine supplement kon/moest gebruiken. Daarin moest dan o.a. zink en vit B in zitten. Deze zitten ook in het product met de Choline, dus dacht ik dan zal het in ieder geval ook extra ondersteuning geven. In overleg met de eigen DA kon ik dit gewoon zonder problemen gebruiken. Ik moest geen wonder verwachten, maar misschien dat het haar wat zou opmonteren. Na al die maanden van ups en downs is ze 2 maanden echt heel goed geweest. Dit neemt nu aanzienlijk af. Daarop heeft de DA de antibiotica al aangepast (eerst Synulox, nu Stomorgyl). Ze had wat last met poepen en in de ochtend had ik het idee dat ze misselijk was.
Het gaat al wat beter qua eten, maar het is nog niet helemaal lekker. Ik weet dat het een hondje van de dag is, maar ik, de DA en de mensen om me heen zien dat ze gewoon nog niet wil gaan. De lust is er nog. Ze gaat nog steeds graag mee uit (in de buggy i.v.m. de afstand met de andere honden), ze blaft tegen vreemde honden nog van degen en begroet ieder nog steeds vriendelijk. Ze heeft nog steeds kwaliteit van leven... tenminste dat vindt zij (denk ik). Ze is nog vrolijk genoeg, ondanks dat het nu wel een echt omaatje is. Dus nu dacht ik weer met de PUUR druppels voor de lever te beginnen om haar misselijkheid (i.v.m. gal) wat weg te kunnen nemen.
Ze knapte op en waar het helemaal aan te zien was is dat haar ontlasting sinds lange tijd weer normaal is!