Door Anoniem op
Op 30 september aanstaande neemt Ard deel aan de canicross wedstrijd in Boschoord georganiseerd door Canicross Nederland. Hij doet mee in de categorie bikejöring – mountainbiken met je hond door de natuur.
Hoe ben je zo begonnen met deze sport?
Onze dochter heeft me aangestoken met Canicross. Zij wilde hardlopen met de hond. Op het Animal Event in Beekbergen ontdekte ze het Canicrossen, want daar ontmoette ze een trainingsgroepje uit Castricum. Ze was meteen verkocht. Maar goed, ze had geen rijbewijs dus vader moest mee. En zo ben ik het ook leuk gaan vinden.
Totdat ik een enkelbandblessure opliep. Toen ben ik op de fiets gestapt mede omdat we tijdens een wedstrijd in Frankrijk gezellig met zijn allen zaten na te praten kwam ik tot de conclusie: dat biken kan ik ook. En dat vond ik zelfs nog veel leuker. Ik heb toen het hardlopen verder links laten liggen.
Mijn dochter gaat al geruime tijd niet meer mee (herstellend van blessure). Zij doet ook aan Lacrosse. Dus nu gaat mijn vrouw mee om mij en de honden te verzorgen (groomen). Ze vangt de honden op na de wedstrijd en ze loopt ze uit.
Wat voor honden heb je?
We hebben 2 Oud Duitse herders. Met die van 8 ga ik kortere stukken steppen. De oudste is nu bijna 13 en die is met pensioen. Zij gaat wel gezellig met ons mee en doet ook mee met het uitlopen. Zo heeft zij het gevoel dat zij ook meedoet. Het is een leuk verzetje voor haar.
Verder hebben we 2 Europese sledehonden, (Eurohound) een van 3 jaar, en 1 van 16 weken echt voor de sport aangekocht. Deze zijn snel en ze houden het langer vol dan de herders.
Hoe lang doe je al aan Canicross/bikejören?
Sinds 2014. Ik doe mee aan alle Canicross wedstrijden in Nederland. Ik werk in ploegendienst, dus ik moet dat wel allemaal goed coördineren. Ik ben teamleider bij TATA steal. Ik geef leiding aan 3 productie-installaties. Mijn collega’s vinden het leuk dat ik aan Canicross doe. Ze willen best wel een dienst met mij ruilen zodat ik naar de wedstrijden kan. Ze leven allemaal met me mee.
Ik ga ook richting België voor wedstrijden. We reizen rond met de camper. Als we op locatie zijn maken we een stake out en bevestigen we de honden aan een pen aan de lijn. Vaak doen we ook een schapennet om de camper heen zodat ze lekker los kunnen lopen.
Jessica, mijn vrouw, en ik zijn echt gegrepen door het bikejöring virus. Mijn vrouw is ook gestart met hardlopen, maar ze doet toch liever de verzorging van de dieren en haar echtgenoot na afloop van de wedstrijd maar ook de hulp bij het starten van een wedstrijd.
Ik heb twee keer meegedaan aan het Europees Kampioenschap. In oktober doe ik mee aan de volgende EK bij de sledehondenvereniging in Zweden.
Hoe heb je de honden laten wennen aan het rennen voor de fiets?
Omdat we waren aangesloten bij een trainingsgroep hadden ze een voorbeeld van andere honden die al meededen. De herder had het meteen door. Later, toen de sledehond er bij kwam, heb ik die zij aan zij bij de herder laten lopen en zo heeft de sledehond het van de herder geleerd.
De herder rende in het begin 30 kilometer per uur. De sledehond had toen zelfs nog tijd om te klieren en in de herder zijn oren bijten. De herder is een echte sprinter. Hij kan drie kilometer achter elkaar sprinten en dan zakt hij wel in. De sledehond hond houdt dit veel langer vol. We oefenen ook veel op single trail tracks.
Wat doe je na een wedstrijd?
Na een wedstrijd doen we een cooling down en dan rijden we lekker naar huis met de camper. De camper heeft airco bij de honden. De honden zitten in de bench onderin de garage van de camper. Via een camera kunnen we ze in de gaten houden. Ook hier geldt veiligheid staat voorop.
De honden krijgen een hondenshake en de herders krijgen extra Glucosamine.
Dan ruimen we de camper en gaan we de filmpjes terug kijken om te zien welke fouten de baas heeft gemaakt zodat hij het de volgende keer beter kan doen. De honden gunnen we een dag rust.
Mensen die het bikejören niet kennen, vinden het soms zielig, maar als je het uitlegt begrijpen ze het. Je hebt papieren nodig om mee te doen aan zo een wedstrijd. De honden dienen te worden gekeurd door een dierenarts en je hebt een trekhondenontheffing nodig.
Je hoeft geen ontheffing aan te vragen voor hardlopen met honden (canicross).
Als je een sledehondensport beoefent is er een aantal rassen met stamboom die vrijstelling krijgen en daar kun je dan zonder ontheffing mee aan bikejöring doen. Het gaat om de volgende rassen:
- Alaskan Malamute
- Eskimohond
- Groenlandse hond
- Samojeed
- Siberian husky
Voor deze rassen zonder stamboom geldt dat je dan geen vrijstelling krijg. Je hebt dan wel een ontheffing nodig.
Hoe vaak train je?
We trainingen drie keer in de week. We doen nooit dezelfde afstanden. Altijd 2, 5 of 6 kilometer en dan soms om de dag. Geen vast stramien, want dan gaan ze daar aan wennen.
Heb je een bepaald ritueeltje voorafgaand aan een wedstrijd?
We staan vroeg op voor de wedstrijd. Ze krijgen twee uur van te voren gemalen voer door het water heen, zodat ze van te voren genoeg water drinken. Ze krijgen geen eten, want dan moeten ze tijdens de wedstrijd poepen. Water met brokkensmaak is genoeg. Direct voor de wedstrijd gaan ze afwateren. Onderweg hebben ze geen dorst. Een van de sledehonden kan zelfs in volle vaart, al rennend, uit een plas drinken.
Bij de start doen we of er niets aan de hand is. Maar mijn kleding en hun tuigje zeggen al genoeg.
Welke tips kan je aan andere bikers geven?
Kijk uit het is verslavend! Het is zo leuk dat je niet meer kunt stoppen. Handschoenen en helm zijn verplicht. Een bril is wel verstandig. De hond gooit grind en zand op met de achterhand. Kortom: zorg altijd voor je veiligheid!