Door Anoniem op
Toen paardenmasseur Terèse van Raan van Huesco Massage voor het eerst kennismaakte met merrie Wietske was het een introvert en onzeker dier. Later bleek dat het paard veel had meegemaakt in haar leven. Liefdevolle zorg en massage van Terèse deed het dier al veel goed. De grote ommekeer kwam echter toen Terèse de eigenaar werd, Wietske behandeld werd door paardenosteopaat Jeroen Duenk en de merrie op zijn advies een supplement ter ondersteuning van de lever en de suikerbalans ging. Terèse: “Ik heb een ander paard gekregen.”
De 20- jarige Wietske stond op een boerderij waar ook het paard Huesco van Terèse staat. Zij was door een kennis van de eigenaar uitgezocht om ritjes met de wagen te maken. Terèse: “Ik merkte al snel dat Wietske daar helemaal niet geschikt voor was. Met haar afwijzende houding raakte ze mij al gelijk. Wat was er met dit paard aan de hand? Als je aan kwam lopen draaide ze haar hoofd weg en wilde ze niets van je weten. Ik besloot om aan de eigenaren aan te bieden voor haar te zorgen. Dat was zes jaar geleden. En het lukte me om met haar een goede band op te bouwen. Na het overlijden van de eigenaar, nu een jaar terug, kon ik Wietske overnemen en haar helemaal managen zoals ik dat zelf wil. Wat ben ik daar blij mee. Voor Wietske, maar ook voor mezelf. Geweldig als je ziet wat een andere aanpak voor een effect heeft op het welzijn van het dier.”
Vastzittend verdriet
Vanwege een holle rug, scheefstaand bekken en een stijve achterhand en knie besloot Terèse tot een consult bij paardenosteopaat Jeroen Duenk. Als eerste creëerde hij weer ruimte in het CTO-gebied waardoor Wietske letterlijk beter kon ademen. Toen Jeroen in het gebied van de lever kwam, begon het paard diep te zuchten. Terèse: “In deze behandeling heeft Jeroen al veel kunnen verbeteren aan de stand van Wietse. De gevoelige lever wees volgens hem op vastzittend verdriet. Hij adviseerde mij daarom om de lever te ondersteunen met een activerende druppel. Dat ben ik gaan doen. Ook heb ik Wietske op een supplement ter ondersteuning van de suikerbalans gezet omdat zij de neiging heeft om snel dik te worden.”
Hengstigheid ook beter te hanteren
“Wietske was altijd heel erg overmatig hengstig, zo erg dat als ze mij zag ze gelijk ging plassen, en het was ook nog een hele vieze dikke gele urine. Als ze zou kunnen zou ze bij mij op schoot kruipen. Na het starten met de supplementen werd het aanmerkelijk minder, het ging zelfs weg…, helemaal blij! Ik vroeg me af of ik dit aldoor zou moeten gebruiken. Van NML kreeg ik het advies om even te stoppen met de activerende druppel. Als het middel voldoende heeft gewerkt hoefde ik het niet meer te gebruiken. Na de stopperiode verviel Wietske weer in haar oude patroon.
Toen ben ik toch in combinatie de activerende druppel er weer bij gaan gebruiken en yes! Na 4 weken gebruik was het weer over. Ik ben dus tot de conclusie gekomen dat zij dit dus echt aldoor nodig heeft, haar lever moet dusdanig werken dat zij deze ondersteuning niet kan missen.”
Ander paard, ander leven
“Wietske is een ander paard geworden. Nog steeds is zij op haar hoede, maar veel minder dan eerst. Ik ben nu zelfs met haar aan het trainen. Wie had gedacht dat dat ooit met Wietske zou kunnen? Ik krijg les van Marjon Alblas (Taor) van de rijkunst academie. Zij leert mij te kijken naar het paard en wat het aankan. Je kunt niet op ieder paard dezelfde training toepassen omdat ieder paard anders in elkaar zit. Qua bouw, maar ook qua karakter, ieder paard heeft een stem. En die mag gehoord worden. Ik leer zoveel, Wietske ook. We zijn heerlijk samen aan het werk. Laatst na een training liet zij zelfs een snik los. Ze keek me aan alsof ze me wilde vragen: ‘heb ik het goed gedaan?’ Dit was zo mooi. Daar doe je het voor.”
Huesco als inspirator
Ook de vos Huesco kwam zomaar op het pad van Terèse. Het werd de inspiratiebron voor haar massagepraktijk. Dat was in 2008. Terèse: “Door omstandigheden ging ik ook voor dit paard zorgen. Door hem raakte ik gemotiveerd om paardenmasseur te worden. Hij is mijn leermeester. Ik ontdekte de kracht van massage voor paarden en dat je daarmee zoveel positief kan beïnvloeden. Ook op gedrag. Huesco is nu 31 jaar en ik ken hem door en door. Een soms onvoorspelbaar, maar heerlijk dier. Ik ondersteun hem met glucosamine voor zijn spieren en gewrichten. Met ook nog een oude IJslander heb ik een fijne kudde onder mijn hoede. Ik had vroeger als jong meisje niet kunnen indenken dat mij dat als 61- jarige nog zou overkomen. Ik ben er dankbaar voor.”
