Hondenprofessionals met passie…Kris van TibeLo, more than Training & Learning
Tijdens een beurs, begin dit jaar in België, raakte ik in gesprek met Kris. Al snel kwam het gesprek op TibeLo, haar bedrijf in gedragsbegeleiding van honden en mensen. Haar drijfveer? Mensen leren hun dier te begrijpen en zo de band tussen eigenaar en hond te versterken. In het bijzonder herplaatsingen van honden kunnen een uitdaging vormen.
Een maand na deze ontmoeting zag de wereld er anders uit door de pandemie. Het effect op onze maatschappij en levens is enorm. Een van de dingen die me vroeger al opviel, maar nu nog veel meer, is het gemak waarmee mensen een hond aanschaffen. Als later blijkt dat het toch niet gaat zoals men verwacht had, kan het lastig zijn om zaken terug te draaien. De hoogste tijd dus om opnieuw met Kris te praten in deze aflevering van ‘Professional met passie’.
Kris, hoe ben je ertoe gekomen om dit werk te gaan doen?
“Als kind was ik al gefascineerd door dieren. Als je het me toen had gevraagd zou ik dierenarts zijn geworden. Ik groeide op met katten in huis, maar ook met hamsters, konijnen, vissen en vogels. Een hond was echter waar ik naar verlangde. Elke hond die ik op straat tegenkwam wilde ik aaien. En bij vriendjes die thuis een hond hadden, had ik meer oog voor de hond dan voor mijn vriendje. Ik vond enkele jaren geleden zelfs een boek terug over het gedrag van honden. Dat had ik van mijn zakgeld gekocht toen ik zo’n 8 jaar oud was. Maar hoe vaak ik ook het ook vroeg aan mijn moeder, een hond kwam er niet. Om toch die kennis over honden om te zetten in de praktijk ging ik fretjes trainen. Mijn twee fretjes werden zorgvuldig bestudeerd en ik leerde hen met de clicker allerlei gedragingen aan.”
‘Als hogeschoolstudent voelde ik aan dat mijn studiekeuze niet helemaal goed zat. In mijn zoektocht naar wat dan wel, kwam er een inspirerend coach op mijn pad die me liet ontdekken dat ik een verschil kon maken in het leven van een dier. Uiteindelijk koos ik voor de opleiding tot hondentrainer en – gedragstherapeut van Geert De Bolster. Daar begon in 2008 mijn pad in de hondenwereld. Het is ook op dat moment, ik woonde intussen zelfstandig, dat ik ervoor koos om (eindelijk!) een pup in huis te nemen. Deze pup, Lola, werd mijn mentor en proefkonijn. Zo kon ik meteen in de praktijk omzetten wat ik leerde. Alle puzzelstukjes vielen op hun plaats. Dit was helemaal mijn ding.”
Wat drijft jou, wat is je passie?
“Mijn missie is om mensen te leren hun hond te begrijpen en zo hun onderlinge band te versterken. Honden zijn bijna volledig afhankelijk van de keuzes die wij als hun baasjes maken. Die keuzes maken we veelal met de beste bedoelingen, maar jammer genoeg ontbreekt het ons vaak aan kennis. We hebben te weinig inzicht in het gedrag van honden en we weten eigenlijk vaak niet goed wat ons huisdier precies nodig heeft, waardoor er probleemgedrag kan ontstaan.”
“De impact hiervan op het gezin, is niet te onderschatten. In eerste instantie heb je een hond die zich niet begrepen voelt, wat vaak tot stress leidt en op die manier vormt er zich dan een vicieuze cirkel. Daarnaast is er de impact van het gedrag van de hond op de omgeving. Sommige gezinnen durven geen bezoek meer ontvangen omwille van hun hond of mensen lopen gestrest op straat omdat hun hond zou kunnen uitvallen. Anderen verlaten het huis bijna niet meer, omdat hun hond aan het slopen gaat zodra ze weg zijn… ”
“Ik geloof sterk dat er voor alles een oplossing is, als we elkaar maar begrijpen. Het is een kwestie van ontdekken waar het probleem en/of de onduidelijkheid precies zit, zowel op het niveau van de hond als van het gezin. Van daaruit kunnen we dan de best mogelijke keuzes maken wat betreft management, training en ondersteuning. Een oplossing kan uiteraard ook betekenen dat het beste voor iedereen is dat het dier herplaatst wordt. Soms is dat gewoon het beste voor het welzijn van het dier en zijn gezin.”
Je hebt een speciaal traject voor volwassen ‘herplaatsers’ ontwikkeld?
“Er zijn zoveel dieren in asielen die een goed thuis zoeken. En élk dier dat geplaatst wordt, verdient een thuis waar hij begrepen wordt. Ik zie het dan ook als mijn missie om mens en dier daarin te gaan begeleiden. Mensen adopteren met de beste bedoelingen een hond uit een al dan niet buitenlands asiel, maar thuis lijken er na een week of twee steeds meer gedragingen te verschijnen die ze niet hadden verwacht. Daarom belanden ook veel honden na enkele weken weer in het asiel. Omdat ze niet begrepen worden in hun nieuwe omgeving…”
“Ik heb dit proces zelf ook tweemaal doorlopen en er ontzettend veel van geleerd. Bij de eerste hond die ik adopteerde, een Stafford mix die ik Willow doopte, bleek na een vijftal weken dat zij, met haar achtergrond, niet kon aarden in haar nieuwe leefomgeving. Ik heb toen de harde beslissing moeten nemen om opnieuw op zoek te gaan naar een ander thuis. Het was voor haar en voor mijn gezin met hond en katten de beste oplossing, maar het viel me erg zwaar. De tweede keer liep het ook van in het begin best moeilijk en helemaal niet zoals ik het had gehoopt, maar ik heb doorgezet. Ik voelde dat Lucy wel een goeie match was. Ze had vooral begrip en veel tijd en liefde nodig. Ik ben nu ook heel dankbaar voor het pad dat Lucy en ik samen hebben afgelegd, we zijn een onafscheidelijk duo geworden.”
“Mijn doel is dus om mensen en honden door die eerste intense maanden van het adoptieproces te loodsen. Door in die periode enkele keren met het gezin en hond te gaan werken, evalueren en bijsturen, kunnen we het ontluikende karakter van de hond beter begrijpen en inschatten. Sinds enkele maanden zet ik ook mijn bioresonantiescan Healy in. Deze vertelt ons meer over de fysieke en mentale toestand van een dier, zodat we deze informatie ook weer kunnen meenemen in onze aanpak. Zo kunnen mens en hond sneller van elkaar gaan genieten en duiken er later minder problemen op.”
Waarom loopt dat hechtingsproces juist bij herplaatsers vaak moeilijk?
“ Een herplaatser doorloopt drie fasen. In de eerste fase moet hij ‘ontstressen’. Vaak heeft de hond al heel wat meegemaakt en nu komt hij plots weer in een nieuwe omgeving. Met nieuwe regels en veel nieuwe prikkels. De hond kan nog niet ontspannen en is vaak nog niet helemaal zichzelf. Na 2 à 3 weken begint een hond de routines te kennen. Die voorspelbaarheid maakt dat hij zich al beter kan ontspannen en zich wat comfortabeler voelt. Dan komt ook pas zijn ware aard naar boven, naast de leuke, positieve eigenschappen zien we ook enkele minder positieve eigenschappen tevoorschijn komen. Hier kan dan ook mogelijk probleemgedrag opduiken. Gemiddeld genomen voelt een hond zich na 2 tot 3 maanden helemaal thuis, gaat hij zijn omgeving vertrouwen en is er een band tussen de hond en het gezin opgebouwd.”
“Een ander ding is dat veel herplaatsers niet goed alleen kunnen zijn. Ze hebben natuurlijk vaak een verleden van achtergelaten te worden en dus is vertrouwen wel een werkpunt. Bij de honden die uit buitenlandse asielen worden geadopteerd, zie ik regelmatig dat mensen die in de stad wonen zo’n hond graag een thuis geven. Wonen in de stad is in vele gevallen echter het complete tegenovergestelde van wat die honden gewend zijn. Ze komen terecht in een ontzettend prikkelrijke omgeving, allemaal zaken die voor hen totaal vreemd zijn en die dus stress opleveren. Voor veel van deze honden is wandelen in de stad, zeker in het begin, een helse opgave en voor de mensen dus ook.”
“Dit zijn voorbeelden waarbij we vaak moeten zoeken naar een tussenoplossing. We verwachten in veel gevallen te veel van onze honden en dus hebben we onze verwachtingen bij te sturen. Deze benadering levert heel vaak een goede oplossing voor zowel hond als mens.”
Wat is het ergste dat je ooit hebt meegemaakt?
“Ik werk intussen meer dan 10 jaar als gedragstrainer en in die tijd heb ik al wel enkele hartverscheurende taferelen meegemaakt. Zo begeleidde ik een gezin waar het teckeltje des huizes echt geadoreerd werd. Hij werd enorm in de watten gelegd en ontzettend graag gezien. Er was echter één probleem: hij beet op de meest onverwachte momenten naar mensen. En niet een beetje, maar hij beet ook echt met een wond. Dat kon echt niet! Waarom deed hij dit? Ik voelde dat er meer aan de hand was en heb hen doorverwezen naar een gedragsgespecialiseerde dierenarts. Feit is dat als er een medisch oorzaak is, het weinig uithaalt om dan te werken aan het gedrag. Jammer genoeg bleek dus dat dit hondje zijn agressief gedrag helemaal niet kon controleren door een probleem in zijn hersenen. Ook medicatie zou voor deze pathologische aandoening niet werken.”
“Dit wilde dus zeggen dat het teckeltje eigenlijk een gevaar was voor zijn omgeving. Het advies van de dierenarts was dan ook om het hondje te laten inslapen. Een klap voor het gezin, want het hondje leek verder wel goed te functioneren. Maar als een hond een risico vormt, dan moet je je verantwoordelijkheid te nemen. Het heeft deze mensen enige tijd gekost om de realiteit in te gaan zien. Begrijpelijk. Ze hebben uiteindelijk wel de juiste beslissing genomen.”
Hoe ondersteunen supplementen, fytotherapie en remedies jouw gedragstherapeutische begeleiding?
“Bij dieren die last hebben van stress en angstig/onrustig gedrag kies ik vaak voor PUUR Tranquil en PUUR Calm. De samenstelling van deze druppels biedt een hond de mogelijkheid om beter om te gaan met prikkels die hem stress en/of angst bezorgen. In combinatie met training levert dit mooie resultaten op.”
“Ook de Bachbloesems zet ik regelmatig in. Met de Healy kan ik een dier scannen en zo heel precies bepalen welke Bachbloesems, essentiële oliën, aminozuren of mineralen het dier het beste kunnen ondersteunen. Op basis van die informatie maken we dan geheel op maat een samenstelling Bachbloesems of maken we een gerichte keuze uit de natuurlijke producten van PUUR.”
“Ook bij mijn eigen dieren zet ik PUUR in. Zo staat Lucy van zo’n 8 jaar oud sinds enkele maanden op PUUR Arthro. Zij is nog een zeer actieve hond, maar na tripjes naar zee waar ze graag met haar bal speelt, kreeg ze moeite met het in de auto te springen. Ze kreeg al Omega-3 voor de soepele beweging, maar ze had duidelijk nog iets meer nodig. In PUUR Arthro vond ik een geschikte ondersteuning voor haar pijnlijke gewrichten. Nu is het springen in de auto geen probleem meer.”
“Mijn oudere kat Tibe heeft al jaren periodiek last van haar huid. Ze likt dan overmatig en maakt haar huid en vacht stuk. Dit werd de laatste jaren steeds erger, maar ik vond geen geschikte oplossing. Sinds ik haar PUUR Cteno geef, zie ik haar huid opvallend verbeteren en staat haar vacht weer mooi. Heerlijk om te zien! Sinds kort krijgt ook Lucy een kuur met PUUR Cteno, omdat zij bij warm weer soms heel erg aan het bijten gaat ter hoogte van haar staartaanzet. Ze heeft geen vlooien, want die houden we netjes weg dankzij de STOP! Animal Bodyguard druppels, maar mogelijks heeft zij wel last van mijten. Ook hier is de PUUR Cteno voor ons een ideale oplossing. Verder gebruik ik zowel voor mezelf als voor mijn dieren de PUUR Calendula cream.”
“Ik vind het fantastisch om dieren op een geheel natuurlijke manier te kunnen ondersteunen, zowel fysiek als mentaal! In de praktijk blijkt gedragstraining in combinatie met aromatherapie, Bachbloesems, PUUR, massage en frequentietherapie heel goed te werken.
Binnenkort komt daar ook nog acupressuur bij. Elke dag opnieuw mag ik op zoek gaan naar de beste manier om mensen en hun honden te gaan helpen. Dit maakt me oprecht gelukkig!”
Meer weten over het werk van Kris? Kijk op: https://tibelo.be/